همه ما گاهی اوقات ممکن است نگران اتفاقات بدی باشیم که برایمان اتفاق می افتد. با این حال، برای افرادی که طرحواره آسیب پذیری دارند، احساس دائمی تهدیدات قریب الوقوع برای ایمنی خود را تجربه می کنند. این به دلیل این باور است که جهان مکان خطرناکی است(منبع).
طرحواره آسیب پذیری چیست؟
طرحواره آسیبپذیری در روانشناسی، که به طور خاص «طرحواره آسیبپذیری در برابر آسیب/بیماری» نامیده میشود، یک طرحواره ناسازگار اولیه است که با یک باور مداوم و تشدید شده مشخص میشود که چیزی وحشتناک در حال رخ دادن است و اینکه فرد قادر به پیشگیری، اجتناب یا کنار آمدن با پیامدهای آن نخواهد بود.
این طرحواره باعث می شود که افراد در ترس دائمی زندگی کنند و اغلب نگران تهدیدات بیش از حد در سه حوزه اصلی هستند: پزشکی (به عنوان مثال ترس از بیماری های جدی)، عاطفی (مانند ترس از دست دادن کنترل یا فروپاشی ذهنی)، و خطرات خارجی (مانند بلایای طبیعی یا جنایت)(منبع).
این طرحواره معمولاً در دوران کودکی ایجاد میشود، اغلب به خاطر مراقبانی که بیش از حد محافظ یا مضطرب هستند، از هشدارهای اغراقآمیز درباره خطر یا به دنبال تجارب آسیبزا مانند بیماری یا از دست دادن در خانواده استفاده میکنند. چنین تربیتی باعث می شود که کودک دنیا را مکانی خطرناک و خود را آسیب پذیر و درمانده بداند. افراد مبتلا به این طرحواره برای اطمینان و حمایت شدیداً به دیگران وابسته هستند، از مسئولیت پذیری اجتناب می کنند و ممکن است با احساس انزوا و اضطراب دست و پنجه نرم کنند(منبع).
به طور خلاصه، طرحواره آسیب پذیری شامل ترس عمیق از یک فاجعه قریب الوقوع همراه با اعتقاد به ناتوانی فرد در مدیریت یا زنده ماندن از چنین تهدیداتی است که ریشه در تجربیات اولیه زندگی دارد و با اضطراب و هوشیاری مداوم تقویت می شود(منبع)(منبع)(منبع).
نشانه های طرحواره آسیب پذیری
- نگرانی مداوم و بیش از حد از اینکه اتفاق وحشتناکی رخ دهد، مانند ترس از بیماری جدی، فروپاشی عاطفی، یا خطرات خارجی مانند جنایت یا بلایا(منبع).
- مشکل در تمرکز روی کارهای روزانه به دلیل تمرکز مداوم بر تهدیدات درک شده.
- اضطراب مزمن که منجر به ایجاد مشکل در آرامش، اجتناب از فعالیت های لذت بخش و انزوای اجتماعی می شود.
- جستجوی مکرر اطمینان از نزدیکان، پزشکان یا اینترنت برای مدیریت ترس ها.
- علائم فیزیکی مرتبط با استرس مزمن، مانند مشکل در خوابیدن و مشکلات سلامتی.
- واکنشهای رفتاری در هنگام ایجاد، از جمله اجتناب از موقعیتهای ترسناک، جبران بیش از حد با انجام اقدامات خطرناک، یا تسلیم شدن در برابر اضطراب و کنارهگیری.
- احساس انزوا یا درک نادرست به این دلیل که دیگران ممکن است شدت ترس خود را درک نکنند.
- افکار مسابقه ای، احساس ترس، و تمایل به فاجعه سازی بدترین سناریوها.
- برای احساس امنیت به دیگران تکیه کنید که منجر به تنش در روابط می شود.
این نشانهها از یک باور عمیق ناشی از ناتوانی در پیشگیری یا مقابله با آسیب ناشی میشوند که اغلب ریشه در تجارب کودکی از محافظت بیش از حد یا آسیب دیدگی دارد(منبع)(منبع).
طرحواره آسیب پذیری نسبت به بیماری
طرحواره آسیب پذیری در برابر بیماری، نوع خاصی از طرحواره های ناسازگار اولیه است که با ترس فراگیر و اغراق آمیز مشخص می شود که فرد در معرض خطر دائمی بیماری، آسیب یا فاجعه قرار دارد و قادر به پیشگیری یا مقابله با چنین رویدادهایی نیست. این طرحواره ریشه در این باور دارد که جهان ذاتاً خطرناک است و فرد در محافظت از خود ناتوان است.
- نگرانی مداوم در مورد مسائل پزشکی (مانند ترس از حملات قلبی، سرطان)، شکستهای عاطفی، یا تهدیدهای خارجی (مانند حوادث، بلایای طبیعی).
- اضطراب مزمن، هوشیاری بیش از حد، و تمایل به فاجعه سازی علائم یا رویدادهای جزئی.
- کسب اطمینان مکرر از دیگران، متخصصان پزشکی، یا بررسی مداوم اخبار و اطلاعات سلامتی.
- اجتناب از فعالیت ها یا موقعیت هایی که به عنوان خطرناک تلقی می شوند، که می تواند عملکرد و لذت روزانه را محدود کند.
ریشه ها:
اغلب در دوران کودکی ایجاد می شود، به ویژه در محیط هایی که مراقبان بیش از حد محافظ، مضطرب هستند یا از هشدارهای اغراق آمیز در مورد خطر استفاده می کنند.
همچنین ممکن است پس از تجارب آسیب زا مانند بیماری، از دست دادن یا مشاهده آسیب به دیگران ایجاد شود.
تاثیر طرحواره آسیب پذیری نسبت به بیماری:
می تواند منجر به مشکلات در روابط، وابستگی به دیگران برای ایمنی، و اختلال در استقلال شود. با استرس مزمن، کاهش کیفیت زندگی، و افزایش خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی و شرایط مربوط به سلامت روان مرتبط است(منبع)(منبع)(منبع).
به طور خلاصه، طرحواره آسیب پذیری در برابر بیماری یک الگوی عمیق تفکر است که باعث می شود افراد احساس ناامنی، مضطرب و ناتوانی در اعتماد به توانایی خود برای مقابله با تهدیدات مربوط به سلامت یا محیطی داشته باشند(منبع)(منبع).
درمان طرحواره آسیب پذیری
طرحواره درمانی رویکرد اولیه برای درمان طرحواره آسیب پذیری در برابر آسیب/بیماری است. درمان بر کمک به افراد در شناخت، چالش و تغییر باورهای عمیق خود در مورد ایمنی، خطر و توانایی آنها برای مقابله متمرکز است.
- تکنیک های شناختی:
مراجعین یاد میگیرند که تفکر فاجعهبار را شناسایی کرده و به چالش بکشند، واقعیت ترسهای خود را آزمایش کنند و ارزیابیهای متعادلتر و واقعبینانهتری از ریسک ایجاد کنند(منبع).
- تکنیک های رفتاری:
قرار گرفتن در معرض موقعیت های ترسناک به شکستن الگوهای اجتناب و ایجاد تحمل در برابر عدم اطمینان کمک می کند و به مرور زمان اضطراب را کاهش می دهد.
- تکنیک های تجربی:
روشهایی مانند بازنویسی تصاویر و ایفای نقش به مراجع کمک میکند تا تجربیات دوران کودکی را که در طرحواره نقش داشته است پردازش کرده و درمان کنند(منبع).
- رابطه درمانی:
درمانگر "بازپروری محدود" را ارائه می دهد، حمایت، اعتبار و تجارب عاطفی اصلاحی را برای برآوردن نیازهای برآورده نشده دوران کودکی و تقویت احساس امنیت و استقلال ارائه می دهد(منبع).
- خودمختاری ساختمان:
درمان، مراجع را تشویق می کند تا به قضاوت خود اعتماد کند، وابستگی به اطمینان را کاهش دهد و با اعتماد به نفس بیشتری با چالش ها مقابله کند(منبع).
اهداف درمان:
- تحمل برای عدم قطعیت ایجاد کنید
- تفکر فاجعه آمیز را کاهش دهید
- بازگرداندن استقلال و اعتماد به نفس
- نیاز به کنترل یا اطمینان بیش از حد را کاهش دهید
- احساس ایمنی سالم تر و واقعی تر را تقویت کنید
با طرحواره درمانی ثابت، افراد می توانند به طور قابل توجهی اضطراب را کاهش دهند، عملکرد روزانه را بهبود بخشند و دیدگاه انعطاف پذیرتر و متعادل تری نسبت به زندگی ایجاد کنند(منبع)(منبع)(منبع).
برای تماس با مرکز طرحواره درمانی و ارتباط با بهترین طرحواره درمان در تهران می توانید از شماره های 02122354282 و 02188422495 کمک بخواهید.
دیدگاه خود را بنویسید